butyrus

butyrus (Latein)

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ butyrus butyrī
Genitiv butyrī butyrōrum
Dativ butyrō butyrīs
Akkusativ butyrum butyrōs
Vokativ butyre butyrī
Ablativ butyrō butyrīs

Worttrennung:

bu·ty·rus, Genitiv: bu·ty·ri

Bedeutungen:

[1] mittellateinisch: Butter

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Edwin Habel, Friedrich Gröbel: Mittellateinisches Glossar. Unveränderter Nachdruck der 2. Auflage. Schöningh, Paderborn 1959, ISBN 3-506-73600-0, DNB 451748891, Spalte 42, Eintrag „butyrus“