caelia

caelia (Latein)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ caelia caeliae
Genitiv caeliae caeliārum
Dativ caeliae caeliīs
Akkusativ caeliam caeliās
Vokativ caelia caeliae
Ablativ caeliā caeliīs

Worttrennung:

cae·lia, Genitiv: cae·liae

Bedeutungen:

[1] klassischlateinisch: Weizenbier (Getränk aus fermentiertem Getreide, das in Hispania getrunken wurde)

Herkunft:

Fremdwort, das nicht in den lateinischen Wortschatz eingedrungen ist[1]

Beispiele:

[1] „Ex iisdem fiunt et potus, zythum in Aegypto, caelia et cerea in Hispania, cervesia et plura genera in Gallia aliisque provinciis, quorum omnium spuma cutem feminarum in facie nutrit.“ (Plin. 22, 164)[2]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „caelia“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 901.

Quellen:

  1. Alfred Ernout, Alfred Meillet: Dictionnaire étymologique de la langue latine. Histoire des mots. durch Jacques André vermehrte und korrigierte Neuauflage der 4. Auflage. Klincksieck, Paris 2001, ISBN 2-252-03277-4, Seite 83.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 491.