calcatura
calcatura (Latein)
Substantiv, f
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | calcatura | calcaturae |
| Genitiv | calcaturae | calcaturārum |
| Dativ | calcaturae | calcaturīs |
| Akkusativ | calcaturam | calcaturās |
| Vokativ | calcatura | calcaturae |
| Ablativ | calcaturā | calcaturīs |
Worttrennung:
- cal·ca·tu·ra, Genitiv: cal·ca·tu·rae
Bedeutungen:
- [1] mittellateinisch: Kelterbann, Weinpressmonopol
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Kelterbann, Weinpressmonopol
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Jan Frederik Niermeyer, Co van de Kieft, J. W. J. Burgers: Mediae latinitatis lexicon minus – Mittellateinisches Wörterbuch. In zwei Bänden. 2. Auflage. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2002, DNB 965619362, Band 1, Seite 151, Eintrag „calcatura“