cariosus
cariosus (Latein)
Adjektiv
| Nominativ Singular und Adverbia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
| Positiv | cariōsus | cariōsa | cariōsum | — |
| Komparativ | cariōsior | cariōsior | cariōsius | — |
| Superlativ | cariōsissimus | cariōsissima | cariōsissimum | — |
| Alle weiteren Formen: Flexion:cariosus | ||||
Worttrennung:
- ca·ri·o·sus, ca·ri·o·sa, ca·ri·o·sum
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch, von Holz: morsch, faul, mürbe
- [2] klassischlateinisch, Medizin: faul, kariös
- [3] klassischlateinisch, Landwirtschaft: trocken
- [4] klassischlateinisch: leicht bröckelnd, bröckelig
- [5] klassischlateinisch, von Wein: mild
- [6] neulateinisch, Medizin: kariös
Herkunft:
- Ableitung zu dem Substantiv caries → la[1]
Beispiele:
- [1]
- [3] „terram cariosam cave ne ares, neve plaustrum neve pecus impellas“ (Cato agr. 5, 6)[2]
Übersetzungen
[4] leicht bröckelnd, bröckelig
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1–5] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „cariosus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1000–1001.
- [1, 2, 5] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „cariosus“
- [6] Hans Meier: Medizinisches Wörterbuch Deutsch–Latein. 1. Auflage. Roderer Verlag, Regensburg 2004, ISBN 3-89783-435-9, Seite 149, Eintrag „kariös“, lateinisch wiedergegeben mit „cariosus“
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „cariosus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1000.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 14.