castigabilis
castigabilis (Latein)
Adjektiv
| Singular | m | f | n |
|---|---|---|---|
| Nominativ | castīgābilis | castīgābile | |
| Genitiv | castīgābilis | ||
| Dativ | castīgābilī | ||
| Akkusativ | castīgābilem | castīgābile | |
| Ablativ | castīgābilī | ||
| Plural | m | f | n |
| Nominativ | castīgābilēs | castīgābilia | |
| Genitiv | castīgābilium | ||
| Dativ | castīgābilibus | ||
| Akkusativ | castīgābilēs | castīgābilia | |
| Ablativ | castīgābilibus | ||
Worttrennung:
- cas·ti·ga·bi·lis, cas·ti·ga·bi·le
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: Züchtigung verdienend, Schelte verdienend, strafbar
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „castigabilis“ (Zeno.org)
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „castigabilis“