cibaria
cibaria (Latein)
Substantiv, n
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | — |
cibāria |
| Genitiv | — |
cibāriōrum |
| Dativ | — |
cibāriīs |
| Akkusativ | — |
cibāria |
| Vokativ | — |
cibāria |
| Ablativ | — |
cibāriīs |
Worttrennung:
- ci·ba·ria, Genitiv: ci·ba·ri·o·rum
Bedeutungen:
- [1] Essensration
- [2] Futter, Viehfutter
- [3] Lebensmittel, Nahrungsmittel
Herkunft:
- Konversion aus dem Adjektiv cibarius → la[1]
Beispiele:
- [1] „cum servi aegrotarint, cibaria tanta dari non oportuisse.“ (Cato agr. 2,4)[2]
- [2]
- [3] „satui semen, cibaria, far, vinum, oleum mutuum dederit nemini.“ (Cato agr. 5,3)[3]
Übersetzungen
[1] Essensration
[2] Futter, Viehfutter
|
[3] Lebensmittel, Nahrungsmittel
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „cibarius“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1124.
- [1–3] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „cibaria“
- [1–3] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „cibaria“ Seite 342.
Quellen:
- ↑ P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „cibaria“ Seite 342.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 9–10.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 13.