coenobialis
coenobialis (Latein)
Adjektiv
| Singular | m | f | n |
|---|---|---|---|
| Nominativ | coenobialis | coenobiale | |
| Genitiv | coenobialis | ||
| Dativ | coenobialī | ||
| Akkusativ | coenobialem | coenobiale | |
| Ablativ | coenobialī | ||
| Plural | m | f | n |
| Nominativ | coenobialēs | coenobialia | |
| Genitiv | coenobialium | ||
| Dativ | coenobialibus | ||
| Akkusativ | coenobialēs | coenobialia | |
| Ablativ | coenobialibus | ||
Worttrennung:
- coe·no·bi·a·lis, coe·no·bi·a·le
Bedeutungen:
- [1] kirchenlateinisch: klösterlich
Synonyme:
- [1] coenobiticus
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] klösterlich
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Albert Sleumer: Kirchenlateinisches Wörterbuch. Diverse Nachdrucke. 2. Auflage. Gebrüder Steffen, Limburg an der Lahn 1926, ISBN 978-3-487-09333-2, Seite 218, Eintrag „coenobialis“