crassificare
crassificare (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | crassificō |
| 2. Person Singular | crassificās | |
| 3. Person Singular | crassificat | |
| 1. Person Plural | crassificāmus | |
| 2. Person Plural | crassificātis | |
| 3. Person Plural | crassificant | |
| Perfekt | 1. Person Singular | crassificāvī |
| Imperfekt | 1. Person Singular | crassificābam |
| Futur | 1. Person Singular | crassificābō |
| PPP | crassificātus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | crassificem |
| Imperativ | Singular | crassificā |
| Plural | crassificāte | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:crassificare | ||
Worttrennung:
- cras·si·fi·ca·re, cras·si·fi·co, cras·si·fi·ca·vi, ·cras·si·fi·ca·tus
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: dick machen, verdicken, fett machen
- [2] klassischlateinisch, im Passiv: dick erden
Synonyme:
- [1] incrassare
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „crassificare“ (Zeno.org)