cruciabilis
cruciabilis (Latein)
Adjektiv
| Singular | m | f | n |
|---|---|---|---|
| Nominativ | cruciābilis | cruciābile | |
| Genitiv | cruciābilis | ||
| Dativ | cruciābilī | ||
| Akkusativ | cruciābilem | cruciābile | |
| Ablativ | cruciābilī | ||
| Plural | m | f | n |
| Nominativ | cruciābilēs | cruciābilia | |
| Genitiv | cruciābilium | ||
| Dativ | cruciābilibus | ||
| Akkusativ | cruciābilēs | cruciābilia | |
| Ablativ | cruciābilibus | ||
Worttrennung:
- cru·ci·a·bi·lis, cru·ci·a·bi·le
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: qualvoll, martervoll, jämmerlich
- [2] klassischlateinisch: quälbar, marterbar
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] qualvoll, martervoll, jämmerlich
[2] quälbar, marterbar
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „cruciabilis“ (Zeno.org)
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „cruciabilis“