cupide
cupide (Latein)
Adverb
| Positiv | Komparativ | Superlativ |
|---|---|---|
| cupidē | cupidius | cupidissimē |
Worttrennung:
- cu·pi·de
Bedeutungen:
- [1] mit Leidenschaft; leidenschaftlich, eifrig
- [2] mit allzu großer Leidenschaft; hitzig, übereilt, voreilig
- [3] parteiisch
Herkunft:
Beispiele:
- [2] „Praedium quom parare cogitabis, sic in animo habeto: uti ne cupide emas neve opera tua parcas visere et ne satis habeas semel circumire; quotiens ibis, totiens magis placebit quod bonum erit.“ (Cato, agr. 1, 1)[2]
Übersetzungen
[1] mit Leidenschaft; leidenschaftlich, eifrig
[3] parteiisch
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „cupide“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1810–1811.
- [1–3] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 815.
Quellen:
- ↑ P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 815.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 7.