curabilis
curabilis (Latein)
Adjektiv
| Singular | m | f | n |
|---|---|---|---|
| Nominativ | cūrābilis | cūrābile | |
| Genitiv | cūrābilis | ||
| Dativ | cūrābilī | ||
| Akkusativ | cūrābilem | cūrābile | |
| Ablativ | cūrābilī | ||
| Plural | m | f | n |
| Nominativ | cūrābilēs | cūrābilia | |
| Genitiv | cūrābilium | ||
| Dativ | cūrābilibus | ||
| Akkusativ | cūrābilēs | cūrābilia | |
| Ablativ | cūrābilibus | ||
Worttrennung:
- cu·ra·bi·lis, cu·ra·bi·le
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: Sorge schaffend
- [2] klassischlateinisch: heilbar
Gegenwörter:
- [2] incurabilis
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Sorge schaffend
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „curabilis“ (Zeno.org)
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „curabilis“