desperare
desperare (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | dēspērō |
| 2. Person Singular | dēspērās | |
| 3. Person Singular | dēspērat | |
| 1. Person Plural | dēspērāmus | |
| 2. Person Plural | dēspērātis | |
| 3. Person Plural | dēspērant | |
| Perfekt | 1. Person Singular | dēspērāvī |
| Imperfekt | 1. Person Singular | dēspērābam |
| Futur | 1. Person Singular | dēspērābō |
| PPP | dēspērātus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | dēspērem |
| Imperativ | Singular | dēspērā |
| Plural | dēspērāte | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:desperare | ||
Worttrennung:
- des·pe·ra·re, des·pe·ro, des·pe·ra·vi, des·pe·ra·tus
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: verzweifeln, aufgeben, alle Hoffnung fahren lassen
- [2] klassischlateinisch: einen Kranken aufgeben
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] verzweifeln, aufgeben, alle Hoffnung fahren lassen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „despero“ (Zeno.org)
- [1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „despero“