dispositivus
dispositivus (Latein)
Adjektiv
| Nominativ Singular und Adverbia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
| Positiv | dispositivus | dispositiva | dispositivum | — |
| Komparativ | — | — | — | — |
| Superlativ | — | — | — | — |
| Alle weiteren Formen: Flexion:dispositivus | ||||
Worttrennung:
- dis·po·si·ti·vus, dis·po·si·ti·va, dis·po·si·ti·vum
Bedeutungen:
- [1] neulateinisch: anordenbar, bestimmbar, einrichtbar, gestaltbar
Wortbildungen:
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] anordenbar, bestimmbar, einrichtbar, gestaltbar
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Susanne Hähnchen: Latein für Jurastudierende, 8. Auflage, München 2022, C.H.Beck, Seite 57, Eintrag „ius dispositivum“, von diesem abgeleitet das Adjektiv „dispositivus“ („anordnenbar, bestimmbar, einrichtbar, gestaltbar“)