elemosyna
elemosyna (Latein)
Substantiv, f
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | elēmosyna | elēmosynae |
| Genitiv | elēmosynae | elēmosynārum |
| Dativ | elēmosynae | elēmosynīs |
| Akkusativ | elēmosynam | elēmosynās |
| Vokativ | elēmosyna | elēmosynae |
| Ablativ | elēmosynā | elēmosynīs |
Nebenformen:
Worttrennung:
- e·le·mo·sy·na, Genitiv: e·le·mo·sy·nae
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag „eleemosyna“.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Jan Frederik Niermeyer, Co van de Kieft: Mediae latinitatis lexicon minus. Lexique latin médiéval–français/anglais, A Medieval Latin–French/English Dicitonary. 1. Auflage. E. J. Brill, Leiden 1976, ISBN 90-04-04794-8, Seite 368.