formatus
formatus (Latein)
Adjektiv
| Nominativ Singular und Adverbia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
| Positiv | formatus | formata | formatum | — |
| Komparativ | — | — | — | — |
| Superlativ | — | — | — | — |
| Alle weiteren Formen: Flexion:formatus | ||||
Worttrennung:
- for·ma·tus, for·ma·ta, for·ma·tum
Bedeutungen:
- [1] mittellateinisch: geformt
- [2] mittellateinisch: kanonisch
- [3] mittellateinisch: organisiert
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[3] organisiert
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1–3] Edwin Habel, Friedrich Gröbel: Mittellateinisches Glossar. Unveränderter Nachdruck der 2. Auflage. Schöningh, Paderborn 1959, ISBN 3-506-73600-0, DNB 451748891, Spalte 157, Eintrag „formatus“
Konjugierte Form
Worttrennung:
- for·ma·tus
Grammatische Merkmale:
- Partizip Perfekt Passiv (PPP), Nominativ Singular Maskulinum des Verbs formare