gratulovat
gratulovat (Tschechisch)
Verb, imperfektiv
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| gratulovat | pogratulovat | |
| Zeitform | Wortform | |
| Präsens | 1. Person Sg. | gratuluji, gratuluju |
| 2. Person Sg. | gratuluješ | |
| 3. Person Sg. | gratuluje | |
| 1. Person Pl. | gratulujeme | |
| 2. Person Pl. | gratulujete | |
| 3. Person Pl. | gratulují, gratulujou | |
| Präteritum | m | gratuloval |
| f | gratulovala | |
| Partizip Perfekt | gratuloval | |
| Partizip Passiv | gratulován | |
| Imperativ Singular | gratuluj | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:gratulovat | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Worttrennung:
- gra·tu·lo·vat
Aussprache:
- IPA: [ˈɡratʊlɔvat]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] gratulovat někomu k(e) + Dativ: jemandem seine Glückwünsche aussprechen; gratulieren
Synonyme:
Beispiele:
- [1] Moc gratuluji k holčičce.
- Ich gratuliere herzlich zu eurem kleinen Mädchen.
- [1] K čemu mu gratulujete?
- Zu was gratulieren sie ihm?
- [1] Primátor bude gratulovat nejstarší občance města.
- Der Bürgermeister wird der ältesten Bürgerin der Stadt gratulieren.
Wortbildungen:
- gratulace, gratulování, pogratuolvat
Übersetzungen
[1] ?
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „gratulovat“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „gratulovati“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „gratulovati“
- [1] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „gratulovat“