hiekka
hiekka (Finnisch)
Substantiv
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | hiekka | hiekat |
| Genitiv | hiekan | hiekkojen |
| Partitiv | hiekkaa | hiekkoja |
| Akkusativ | hiekan | hiekat |
| Inessiv | hiekassa | hiekoissa |
| Elativ | hiekasta | hiekoista |
| Illativ | hiekkaan | hiekkoihin |
| Adessiv | hiekalla | hiekoilla |
| Ablativ | hiekalta | hiekoilta |
| Allativ | hiekalle | hiekoille |
| Essiv | hiekkana | hiekkoina |
| Translativ | hiekaksi | hiekoiksi |
| Abessiv | hiekatta | hiekoitta |
| Instruktiv | — | hiekoin |
| Komitativ | — | hiekkoineen- + Possessivsuffix |
Worttrennung:
Aussprache:
- IPA: [ˈhi̯ekːɑ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Sand
Synonyme:
Beispiele:
- [1]
Charakteristische Wortkombinationen:
- hiekkapaperi, hiekkaranta
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen: