infantulus
infantulus (Latein)
Substantiv, m
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | infantulus | infantulī |
| Genitiv | infantulī | infantulōrum |
| Dativ | infantulō | infantulīs |
| Akkusativ | infantulum | infantulōs |
| Vokativ | infantule | infantulī |
| Ablativ | infantulō | infantulīs |
Worttrennung:
- in·fan·tu·lus, Genitiv: in·fan·tu·li
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: kleines (männliches) Kind
Herkunft:
Weibliche Wortformen:
- [1] infantula
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] kleines (männliches) Kind
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „infantulus“ (Zeno.org)
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „infantulus“
Quellen:
- ↑ nach Georges.