ius necessitatis
ius necessitatis (Latein)
Substantiv, n, Wortverbindung
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | ius necessitātis | iūra necessitātis |
| Genitiv | iūris necessitātis | iūrum necessitātis |
| Dativ | iūrī necessitātis | iūribus necessitātis |
| Akkusativ | ius necessitātis | iūra necessitātis |
| Vokativ | ius necessitātis | iūra necessitātis |
| Ablativ | iūre necessitātis | iūribus necessitātis |
Worttrennung:
- ius ne·ces·si·ta·tis, Genitiv: iu·ris ne·ces·si·ta·tis
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch, Recht: Notrecht
Synonyme:
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Notrecht
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Manfred Marquardt, Christof Voigt: Wörterbuch Latein für Philosophie und Theologie, Seite 102, Eintrag „ius necessitatis“