karhu
karhu (Finnisch)
Substantiv
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | karhu | karhut |
| Genitiv | karhun | karhujen |
| Partitiv | karhua | karhuja |
| Akkusativ | karhu karhun |
karhut |
| Inessiv | karhussa | karhuissa |
| Elativ | karhusta | karhuista |
| Illativ | karhuun | karhuihin |
| Adessiv | karhulla | karhuilla |
| Ablativ | karhulta | karhuilta |
| Allativ | karhulle | karhuille |
| Essiv | karhuna | karhuina |
| Translativ | karhuksi | karhuiksi |
| Abessiv | karhutta | karhuitta |
| Instruktiv | — | karhuin |
| Komitativ | — | karhuine- + Possessivsuffix |
Worttrennung:
- kar·hu
Aussprache:
- IPA: [ˈkɑrhu]
- Hörbeispiele: karhu (Info)
Bedeutungen:
- [1] ein Bär
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Finnischer Wikipedia-Artikel „karhu“
Ähnliche Wörter: