keman
keman (Türkisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | keman | kemanlar |
| Akkusativ | kemanı | kemanları |
| Dativ | kemana | kemanlara |
| Lokativ | kemanda | kemanlarda |
| Ablativ | kemandan | kemanlardan |
| Genitiv | kemanın | kemanların |
| Alle weiteren Formen: Flexion:keman | ||
Worttrennung:
- ke·man, Plural: ke·man·lar
Aussprache:
- IPA: [ceˈman]
- Hörbeispiele: keman (Info)
Bedeutungen:
Synonyme:
- [1] viyolon
Beispiele:
- [1] Yehudi Menuhin'in kemanları çok kıymetli(dir).
- Die Geigen von Yehudi Menuhin sind sehr wertvoll.
Wortbildungen:
- [1] kemanca, kemancı, kemancık, kemancılık, kemanken, kemanla, kemanlı, kemansa, kemansı, kemansız
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen: