koʻprik
koʻprik (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | koʻprik | koʻpriklar |
| Genitiv | koʻprikning | koʻpriklarning |
| Dativ | koʻprikka | koʻpriklarga |
| Akkusativ | koʻprikni | koʻpriklarni |
| Lokativ | koʻprikda | koʻpriklarda |
| Ablativ | koʻprikdan | koʻpriklardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | koʻprigim | koʻpriklarim |
| 2. Person Singular | koʻpriging | koʻpriklaring |
| 3. Person Singular | koʻprigi | koʻpriklari |
| 1. Person Plural | koʻprigimiz | koʻpriklarimiz |
| 2. Person Plural | koʻprigingiz | koʻpriklaringiz |
| 3. Person Plural | koʻprigi | koʻpriklari |
Alternative Schreibweisen:
- Afghanistan کوپریک
Nicht mehr gültige Schreibweisen:
Worttrennung:
- koʻp·rik
Aussprache:
- IPA: [kopˈrik]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] künstlicher Weg zur Überquerung eines Hindernisses; Brücke
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] koʻprikboshi, koʻprikli, koʻpriksiz, koʻpriksoz
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen: