koliar
koliar (Ido)
Verb
| Wortform | |
|---|---|
| Präsens | kolias |
| Präteritum | koliis |
| Futur | kolios |
| Konditional | kolius |
| Plusquamperfekt | koliabis |
| Optativ/Imperativ | koliez |
| Präsens Passiv | koliesas |
| Partizip Präsens Aktiv (als Adjektiv) |
kolianta |
Worttrennung:
- ko·li·ar, Partizip II: ko·li·i·ta
Aussprache:
- IPA: [koˈli̯ar]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] ein Stück von etwas, das es trägt/an sich hat (eine Art Stiel, Stängel, Stamm), durch Greifen und Ziehen abtrennen; pflücken
Herkunft:
- Wortstamm (radiko) koli aus den Ido-Quellsprachen (fontolingui) Französisch, Italienisch, Spanisch[1]
Oberbegriffe:
Beispiele:
- [1] Mea fratino kolias pomi de nia pomiero.
- Meine Schwester pflückt Äpfel von unserem Apfelbaum.
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Wörterbuch Ido – Deutsch (nach Auerbach) „koliar“
- [1] Luther H. Dyer: Ido-English Dictionary. Isaac Pitman, London 1924 (Abfrage auf kyegupov.org: „koliar“).
- [1] Marcel Pesch: Dicionario de la 10 000 Radiki di la linguo universala Ido. Editio princeps, Genf 2. August 1964 (eingescannt von Jerry Muelver, 2010, Online: Radikaro Idala (pdf)), Seite 133: „koliar“.
Quellen:
- ↑ Marcel Pesch: Dicionario de la 10 000 Radiki di la linguo universala Ido. Editio princeps, Genf 2. August 1964 (eingescannt von Jerry Muelver, 2010, Online: Radikaro Idala (pdf)), Seite 133: „koliar“.