linguisticus
linguisticus (Latein)
Adjektiv
| Nominativ Singular und Adverbia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
| Positiv | linguisticus | linguistica | linguisticum | — |
| Komparativ | — | — | — | — |
| Superlativ | — | — | — | — |
| Alle weiteren Formen: Flexion:linguisticus | ||||
Worttrennung:
- lin·gu·is·ti·cus, lin·gu·is·ti·ca, lin·gu·is·ti·cum
Bedeutungen:
- [1] neulateinisch: sprachwissenschaftlich
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] sprachwissenschaftlich
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Christian Helfer: Lexicon Auxiliare (LA). 2. Auflage. Societas Latina (Universität des Saarlandes), Saarbrücken 1985, Seite „382“, Eintrag „sprachwissenschaftlich“, lateinisch wiedergegeben mit „linguisticus“