nocturnum
nocturnum (Latein)
Substantiv, n
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | nocturnum | nocturna |
| Genitiv | nocturnī | nocturnōrum |
| Dativ | nocturnō | nocturnīs |
| Akkusativ | nocturnum | nocturna |
| Vokativ | nocturnum | nocturna |
| Ablativ | nocturnō | nocturnīs |
Nebenformen:
Worttrennung:
- noc·tur·num, Genitiv: noc·tur·ni
Bedeutungen:
- [1] kirchenlateinisch: Nokturn (Teil des kirchlichen Offiziums oder Stundengebetes)
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Nokturn (Teil des kirchlichen Offiziums)
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Albert Sleumer: Kirchenlateinisches Wörterbuch. Diverse Nachdrucke. 2. Auflage. Gebrüder Steffen, Limburg an der Lahn 1926, ISBN 978-3-487-09333-2, Seite 549, Eintrag „nocturnum“