oceanographus
oceanographus (Latein)
Substantiv, m
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | oceanographus | oceanographī |
| Genitiv | oceanographī | oceanographōrum |
| Dativ | oceanographō | oceanographīs |
| Akkusativ | oceanographum | oceanographōs |
| Vokativ | oceanographe | oceanographī |
| Ablativ | oceanographō | oceanographīs |
Worttrennung:
- o·ce·a·no·gra·phus, Genitiv: o·ce·a·no·gra·phi
Bedeutungen:
- [1] neulateinisch: Ozeanograph
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Ozeanograph
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Carolus Egger: Neues Latein Lexikon (NLL). Lexicon recentis latinitatis. 1. Auflage. Mathias Lempertz, Königswinter 1998, ISBN 978-3-933070-01-2, Seite 279, Eintrag „Ozeanograph“, lateinisch wiedergegeben mit „oceanographus“