ongelma
ongelma (Finnisch)
Substantiv
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | ongelma | ongelmat |
| Genitiv | ongelman | ongelmien |
| Partitiv | ongelmaa | ongelmia |
| Akkusativ | ongelman | ongelmat |
| Inessiv | ongelmassa | ongelmissa |
| Elativ | ongelmasta | ongelmista |
| Illativ | ongelmaan | ongelmiin |
| Adessiv | ongelmalla | ongelmilla |
| Ablativ | ongelmalta | ongelmilta |
| Allativ | ongelmalle | ongelmille |
| Essiv | ongelmana | ongelmina |
| Translativ | ongelmaksi | ongelmiksi |
| Abessiv | ongelmatta | ongelmitta |
| Instruktiv | — | ongelmin |
| Komitativ | — | ongelmineen- + Possessivsuffix |
Aussprache:
- IPA: [ˈoŋːelmɑ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Problem
Beispiele:
- En näe ongelmia tässä suunnitelmassa. - In diesem Plan sehe ich keine Probleme.
Wortbildungen:
- ongelmatiikka