oophoron
oophoron (Latein)
Substantiv, n
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | ōophoron | ōophora |
| Genitiv | ōophorī | ōophorōrum |
| Dativ | ōophorō | ōophorīs |
| Akkusativ | ōophoron | ōophora |
| Vokativ | ōophoron | ōophora |
| Ablativ | ōophorō | ōophorīs |
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | ōophoron | ōophoronta |
| Genitiv | ōophorontis | ōophorontum |
| Dativ | ōophorontī | ōophorontibus |
| Akkusativ | ōophoron | ōophoronta |
| Vokativ | ōophoron | ōophoronta |
| Ablativ | ōophoronte | ōophorontibus |
Worttrennung:
- o·o·pho·ron, Genitiv: o·o·pho·ri oder o·o·pho·ron·tis
Bedeutungen:
- [1] neulateinisch, Anatomie: Eierstock, Ovarium
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Gerhard Ahrens: Medizinisches und naturwissenschaftliches Latein, 2. Auflage, 1992, Langenscheidt, ISBN 3-324-00338-5, Seite 59, Eintrag „oophoron“.