opus
opus (Latein)
Substantiv, n
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | opus | opera |
| Genitiv | operis | operum |
| Dativ | operī | operibus |
| Akkusativ | opus | opera |
| Vokativ | opus | opera |
| Ablativ | opere | operibus |
Worttrennung:
- o·pus, Genitiv: o·pe·ris
Bedeutungen:
- [1] altlateinisch, klassischlateinisch: die Arbeit, die Beschäftigung
- [2] klassischlateinisch: das Werk, die fertige Arbeit
- [3] klassischlateinisch: die Tat, das Tun
- [4] klassischlateinisch: die Handarbeit, die Kunst
- [5] altlateinisch, klassischlateinisch: die Mühe, die Anstrengung
Beispiele:
- [1]
Charakteristische Wortkombinationen:
- opus est
Wortbildungen:
- opus albarium, opus antiquum, opus caementitium, opus dei, opus incertum, opus implectum, opus listatum, opus latericum, opus quadratum, opus reticulatum, opus signinum, opus spicatum
Übersetzungen
[1] die Arbeit, die Beschäftigung
[4] die Handarbeit, die Kunst
[5] die Mühe, die Anstrengung
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „opus“
- [1–5] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. opus“ (Zeno.org)
- [1–5] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 354, Eintrag „opus“