plaustrum
plaustrum (Latein)
Substantiv, n
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | plaustrum | plaustra |
| Genitiv | plaustrī | plaustrōrum |
| Dativ | plaustrō | plaustrīs |
| Akkusativ | plaustrum | plaustra |
| Vokativ | plaustrum | plaustra |
| Ablativ | plaustrō | plaustrīs |
Nebenformen:
Worttrennung:
- plaus·trum, Genitiv: plaus·tri
Bedeutungen:
- [1] Wagen, Lastwagen, Frachtwagen
Sinnverwandte Wörter:
- [1] carrus
Beispiele:
- [1] „terram cariosam cave ne ares, neve plaustrum neve pecus impellas“ (Cato agr. 5, 6)[1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „plaustrum“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1734.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „plaustrum“
Quellen:
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 14.