posea
posea (Latein)
Substantiv, f
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | pōsea | pōseae |
| Genitiv | pōseae | pōseārum |
| Dativ | pōseae | pōseīs |
| Akkusativ | pōseam | pōseās |
| Vokativ | pōsea | pōseae |
| Ablativ | pōseā | pōseīs |
Nebenformen:
- pausea, pausia, posia
Worttrennung:
- po·sea, Genitiv: po·se·ae
Bedeutungen:
- [1] Botanik: Olive, die sehr fleischig ist und sich zum Einlegen eignet
Beispiele:
- [1] „in agro crasso et caldo oleam conditivam, radium maiorem, sallentinam, orcitem, poseam, sergianam, colminianam, albicerem: quam eraum in iis locis optimam dicent esse, eam maxime serito.“ (Cato, agr. 6, 1)[1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „pausea“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1519–1520.
Quellen:
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 16.