procancellarius
procancellarius (Latein)
Substantiv, m
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | procancellarius | procancellariī |
| Genitiv | procancellariī | procancellariōrum |
| Dativ | procancellariō | procancellariīs |
| Akkusativ | procancellarium | procancellariōs |
| Vokativ | procancellarie | procancellariī |
| Ablativ | procancellariō | procancellariīs |
Worttrennung:
- pro·can·cel·la·ri·us, Genitiv: pro·can·cel·la·rii
Bedeutungen:
- [1] neulateinisch: Vizekanzler
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Vizekanzler
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Humanistica Lovaniensa (Journal of Neo-Latin-Studies), Vol. LIII, Löwen 2004, Leuven University Press, Index Verborum Recentiorum, Seite 468, Eintrag „procancellarius“ (englisch: „vice-chancellor“, deutsch: „Vizekanzler“)