struere
struere (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | struō |
| 2. Person Singular | struis | |
| 3. Person Singular | struit | |
| 1. Person Plural | struimus | |
| 2. Person Plural | struitis | |
| 3. Person Plural | struunt | |
| Perfekt | 1. Person Singular | strūxī |
| Imperfekt | 1. Person Singular | struēbam |
| Futur | 1. Person Singular | struam |
| PPP | strūctus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | struam |
| Imperativ | Singular | strue |
| Plural | struite | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:struere | ||
Worttrennung:
- stru·e·re, struo, stru·xi, struc·tus
Bedeutungen:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- structilis, structio, structor, structura, strues, struix, struma
- astruere, circumstruere, construere, destruere, exstruere, instruere, interstruere, obstruere, perstruere, praestuere, restruere, substruere, superstruere
Übersetzungen
[2] aufbauen, erbauen, errichten
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „struo“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2826–2827
- [1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „struere“
- [1, 2] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „struere“
- [1, 2] Albert Martin Latein-Deutsch, Stichwort: „struere“