substantialis
substantialis (Latein)
Adjektiv
| Singular | m | f | n |
|---|---|---|---|
| Nominativ | substantiālis | substantiāle | |
| Genitiv | substantiālis | ||
| Dativ | substantiālī | ||
| Akkusativ | substantiālem | substantiāle | |
| Ablativ | substantiālī | ||
| Plural | m | f | n |
| Nominativ | substantiālēs | substantiālia | |
| Genitiv | substantiālium | ||
| Dativ | substantiālibus | ||
| Akkusativ | substantiālēs | substantiālia | |
| Ablativ | substantiālibus | ||
Worttrennung:
- sub·stan·ti·a·lis, sub·stan·ti·a·le
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch, Philosophie: wesentlich, substantiell, zur Substanz gehörig
Gegenwörter:
- [1] accidentalis
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] wesentlich, substantiell, zur Substanz gehörig
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „substantialis“ (Zeno.org)