suburbanus

suburbanus (Latein)

Adjektiv

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv suburbānussuburbānasuburbānum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:suburbanus

Worttrennung:

sub·ur·ba·nus

Bedeutungen:

[1] in der Nähe einer Stadt, meist Rom, befindlich; vorstädtisch

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv urbanus  la mit dem Präfix sub-  la[1]

Beispiele:

[1] „Fundum suburbanum arbustum maxime convenit habere: et ligna et virgae venire possunt, et domino erit qui utatur.“ (Cato, agr. 7, 1)[2]

Wortbildungen:

suburbanum

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „suburbanus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2890.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „suburbanus
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „suburbanus“ Seite 2045.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „suburbanus“ Seite 2045.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 18.