supranaturalis
supranaturalis (Latein)
Adjektiv
| Singular | m | f | n |
|---|---|---|---|
| Nominativ | suprānāturālis | suprānāturāle | |
| Genitiv | suprānāturālis | ||
| Dativ | suprānāturālī | ||
| Akkusativ | suprānāturālem | suprānāturāle | |
| Ablativ | suprānāturālī | ||
| Plural | m | f | n |
| Nominativ | suprānāturālēs | suprānāturālia | |
| Genitiv | suprānāturālium | ||
| Dativ | suprānāturālibus | ||
| Akkusativ | suprānāturālēs | suprānāturālia | |
| Ablativ | suprānāturālibus | ||
Worttrennung:
- su·pra·na·tu·ra·lis, su·pra·na·tu·ra·le
Bedeutungen:
- [1] kirchenlateinisch: übernatürlich
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] übernatürlich
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Albert Sleumer: Kirchenlateinisches Wörterbuch. Diverse Nachdrucke. 2. Auflage. Gebrüder Steffen, Limburg an der Lahn 1926, ISBN 978-3-487-09333-2, Seite 760, Eintrag „supranaturalis“