torturare
torturare (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | torturō |
| 2. Person Singular | torturās | |
| 3. Person Singular | torturat | |
| 1. Person Plural | torturāmus | |
| 2. Person Plural | torturātis | |
| 3. Person Plural | torturant | |
| Perfekt | 1. Person Singular | torturāvī |
| Imperfekt | 1. Person Singular | torturābam |
| Futur | 1. Person Singular | torturābō |
| PPP | torturātus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | torturem |
| Imperativ | Singular | torturā |
| Plural | torturāte | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:torturare | ||
Worttrennung:
- tor·tu·ra·re, tor·tu·ro, tor·tu·ra·vi, tor·tu·ra·tus
Bedeutungen:
- [1] neulateinisch: foltern, quälen
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Humanistica Lovaniensa (Journal of Neo-Latin-Studies), Vol. LIII, Löwen 2004, Leuven University Press, Index Verborum Recentiorum, Seite 470, Eintrag „torturare“ (englisch: „torture , torment“, deutsch: „foltern, quälen“)