treugare
treugare (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | treugō |
| 2. Person Singular | treugās | |
| 3. Person Singular | treugat | |
| 1. Person Plural | treugāmus | |
| 2. Person Plural | treugātis | |
| 3. Person Plural | treugant | |
| Perfekt | 1. Person Singular | treugāvī |
| Imperfekt | 1. Person Singular | treugābam |
| Futur | 1. Person Singular | treugābō |
| PPP | treugātus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | treugem |
| Imperativ | Singular | treugā |
| Plural | treugāte | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:treugare | ||
Worttrennung:
- treu·ga·re, treu·go, treu·ga·vi, treu·ga·tus
Bedeutungen:
- [1] mittellateinisch: Frieden schließen
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Frieden schließen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Edwin Habel, Friedrich Gröbel: Mittellateinisches Glossar. Unveränderter Nachdruck der 2. Auflage. Schöningh, Paderborn 1959, ISBN 3-506-73600-0, DNB 451748891, Spalte 407, Eintrag „treugare“