turska
turska (Finnisch)
Substantiv
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | turska | turskat |
| Genitiv | turskan | turskien |
| Partitiv | turskaa | turskia |
| Akkusativ | turska turskan |
turskat |
| Inessiv | turskassa | turskissa |
| Elativ | turskasta | turskista |
| Illativ | turskaan | turskiin |
| Adessiv | turskalla | turskilla |
| Ablativ | turskalta | turskilta |
| Allativ | turskalle | turskille |
| Essiv | turskana | turskina |
| Translativ | turskaksi | turskiksi |
| Abessiv | turskatta | turskitta |
| Instruktiv | — | turskin |
| Komitativ | — | turskineen- + Possessivsuffix |
Worttrennung:
- tur·ska
Aussprache:
- IPA: [ˈturskɑ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Speisefisch, der im nördlichen Atlantik verbreitet ist; Kabeljau
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] turskanskuinen, turskakala, kummeliturska, valkoturska, jääturska, jäämerenturska
Übersetzungen
[*] Übersetzungen umgeleitet
|
Für [1] siehe Übersetzungen zu Kabeljau1 m |
Referenzen und weiterführende Informationen: