työkalu
työkalu (Finnisch)
Substantiv
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | työkalu | työkalut |
| Genitiv | työkalun | työkalujen |
| Partitiv | työkalua | työkaluja |
| Akkusativ | työkalun | työkalut |
| Inessiv | työkalussa | työkaluissa |
| Elativ | työkalusta | työkaluista |
| Illativ | työkaluun | työkaluihin |
| Adessiv | työkalulla | työkaluilla |
| Ablativ | työkalulta | työkaluilta |
| Allativ | työkalulle | työkaluille |
| Essiv | työkaluna | työkaluina |
| Translativ | työkaluksi | työkaluiksi |
| Abessiv | työkalutta | työkaluitta |
| Instruktiv | — | työkaluin |
| Komitativ | — | työkaluineen- + Possessivsuffix |
Worttrennung:
Aussprache:
- IPA: [ˈtyø̯kɑlu]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Werkzeug
Herkunft:
- työ „Arbeit“ und kalu „Gegenstand“
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Werkzeug
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1]