warantizare
warantizare (Latein)
Verb
| Zeitform | Person | Wortform |
|---|---|---|
| Präsens | 1. Person Singular | warantizō |
| 2. Person Singular | warantizās | |
| 3. Person Singular | warantizat | |
| 1. Person Plural | warantizāmus | |
| 2. Person Plural | warantizātis | |
| 3. Person Plural | warantizant | |
| Perfekt | 1. Person Singular | warantizāvī |
| Imperfekt | 1. Person Singular | warantizābam |
| Futur | 1. Person Singular | warantizābō |
| PPP | warantizātus | |
| Konjunktiv Präsens | 1. Person Singular | warantizem |
| Imperativ | Singular | warantizā |
| Plural | warantizāte | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:warantizare | ||
Worttrennung:
- wa·ran·ti·za·re, wa·ran·ti·zo, wa·ran·ti·za·vi, wa·ran·ti·za·tus
Bedeutungen:
- [1] mittellateinisch: gewährleisten
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] gewährleisten
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Edwin Habel, Friedrich Gröbel: Mittellateinisches Glossar. Unveränderter Nachdruck der 2. Auflage. Schöningh, Paderborn 1959, ISBN 3-506-73600-0, DNB 451748891, Spalte 430, Eintrag „warantizare“