zopakovat
zopakovat (Tschechisch)
Verb, perfektiv
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| opakovat | zopakovat | |
| Zeitform | Wortform | |
| Futur | 1. Person Sg. | zopakuji |
| 2. Person Sg. | zopakuješ | |
| 3. Person Sg. | zopakuje | |
| 1. Person Pl. | zopakujeme | |
| 2. Person Pl. | zopakujete | |
| 3. Person Pl. | zopakují | |
| Präteritum | m | zopakoval |
| f | zopakovala | |
| Partizip Perfekt | zopakoval | |
| Partizip Passiv | zopakován | |
| Imperativ Singular | zopakuj | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:zopakovat | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Aussprache:
- IPA: [ˈs.ɔpakɔvat], [ˈzɔpakɔvat]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] dasselbe nochmals durchführen, sagen; wiederholen, rekapitulieren
Beispiele:
- [1] Když skončil svůj proslov, zopakoval ještě svoje nejdůležitější myšlenky.
- Als er seine Rede beendet hatte, rekapitulierte er noch seine wichtigsten Gedanken.
Wortfamilie:
- [1] zopakování, opakovat
Übersetzungen
[1] dasselbe nochmals durchführen, sagen; wiederholen, rekapitulieren
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „zopakovat“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „zopakovati“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „zopakovati“
- [*] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „zopakovat“