ausmünden (Konjugation), Hilfsverb sein (Deutsch)
- zurück zu ausmünden
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
ausmünden |
ausgemündet sein |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
auszumünden |
ausgemündet zu sein |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| ausmündend |
ausgemündet |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:ausmündend |
Flexion:ausgemündet |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Hauptsatzkonjugation |
Nebensatzkonjugation |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es mündet aus |
er/sie/es münde aus |
er/sie/es ausmündet |
er/sie/es ausmünde |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie münden aus |
sie münden aus |
sie ausmünden |
sie ausmünden |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Hauptsatzkonjugation |
Nebensatzkonjugation |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es mündete aus |
er/sie/es mündete aus |
er/sie/es ausmündete |
er/sie/es ausmündete |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie mündeten aus |
sie mündeten aus |
sie ausmündeten |
sie ausmündeten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es ist ausgemündet |
er/sie/es sei ausgemündet |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie sind ausgemündet |
sie seien ausgemündet |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es war ausgemündet |
er/sie/es wäre ausgemündet |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie waren ausgemündet |
sie wären ausgemündet |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird ausmünden |
er/sie/es werde ausmünden |
er/sie/es würde ausmünden |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden ausmünden |
sie werden ausmünden |
sie würden ausmünden |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird ausgemündet sein |
er/sie/es werde ausgemündet sein |
er/sie/es würde ausgemündet sein |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden ausgemündet sein |
sie werden ausgemündet sein |
sie würden ausgemündet sein |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
ausmünden (Konjugation), Hilfsverb haben (Deutsch)
- zurück zu ausmünden
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive |
|
Infinitiv Präsens |
Infinitiv Perfekt |
| Aktiv |
ausmünden |
ausgemündet haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| erweiterte Infinitive |
| Aktiv |
auszumünden |
ausgemündet zu haben |
| Vorgangspassiv |
— |
— |
| Zustandspassiv |
— |
— |
| Partizipien |
| Präsens Aktiv |
Perfekt Passiv |
Gerundivum nur attributive Verwendung |
| ausmündend |
ausgemündet |
— |
| Flexion der Verbaladjektive |
| Flexion:ausmündend |
Flexion:ausgemündet |
— |
Imperativ
| Imperative |
|
Präsens Aktiv |
Präsens Vorgangspassiv |
Präsens Zustandspassiv |
Perfekt Aktiv |
Perfekt Vorgangspassiv |
Perfekt Zustandspassiv |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
mündet aus! |
— |
— |
ungebräuchlich: habt ausgemündet! |
— |
— |
| Höflichkeitsform |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Hauptsatzkonjugation |
Nebensatzkonjugation |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es mündet aus |
er/sie/es münde aus |
er/sie/es ausmündet |
er/sie/es ausmünde |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie münden aus |
sie münden aus |
sie ausmünden |
sie ausmünden |
— |
— |
— |
— |
| |
| Präteritum |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Hauptsatzkonjugation |
Nebensatzkonjugation |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es mündete aus |
er/sie/es mündete aus |
er/sie/es ausmündete |
er/sie/es ausmündete |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie mündeten aus |
sie mündeten aus |
sie ausmündeten |
sie ausmündeten |
— |
— |
— |
— |
| |
| Perfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Indikativ |
Konjunktiv I |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hat ausgemündet |
er/sie/es habe ausgemündet |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie haben ausgemündet |
sie haben ausgemündet |
— |
— |
— |
— |
| |
| Plusquamperfekt |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es hatte ausgemündet |
er/sie/es hätte ausgemündet |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie hatten ausgemündet |
sie hätten ausgemündet |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur I |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird ausmünden |
er/sie/es werde ausmünden |
er/sie/es würde ausmünden |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden ausmünden |
sie werden ausmünden |
sie würden ausmünden |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| |
| Futur II |
|
Aktiv |
Vorgangspassiv |
Zustandspassiv |
| Person |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
Indikativ |
Konjunktiv I |
Konjunktiv II |
| 1. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Singular |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Singular |
er/sie/es wird ausgemündet haben |
er/sie/es werde ausgemündet haben |
er/sie/es würde ausgemündet haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 1. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 2. Person Plural |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
— |
| 3. Person Plural |
sie werden ausgemündet haben |
sie werden ausgemündet haben |
sie würden ausgemündet haben |
— |
— |
— |
— |
— |
— |