aridus
aridus (Latein)
Adjektiv
| Nominativ Singular und Adverbia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
| Positiv | āridus | ārida | āridum | āridē |
| Komparativ | āridior | āridior | āridius | āridius |
| Superlativ | āridissimus | āridissima | āridissimum | āridissimē |
| Alle weiteren Formen: Flexion:aridus | ||||
Nebenformen:
Worttrennung:
- a·ri·dus
Bedeutungen:
- [1] ohne Flüssigkeit; trocken, dürr
Herkunft:
Gegenwörter:
- [1] umidus
Beispiele:
- [1] „item fenum cordum, sicilimenta de prato, ea arida condito.“ (Cato agr. 5,8)[2]
- [1] „ibi de testa arida pavimentum struito:“ (Cato agr. 18,7)[3]
- [1] „Cui dono lepidum novum libellum / arida modo pumice expolitum?“ (Catull. 1,1–2)[4]
Wortbildungen:
Entlehnungen:
- Deutsch: arid
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aridus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 570–571.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aridus“
Quellen:
- ↑ Michiel de Vaan: Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages. 1. Auflage. Brill, Leiden, Boston 2008, ISBN 978-90-04-16797-1 (Band 7 der Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series), „areo“ Seite 53.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 15.
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 30.
- ↑ Catullus Veronensis; Werner Eisenhut (Herausgeber): Liber. 1. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1983 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 1.