birrum
birrum (Latein)
Substantiv, n
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | birrum | birra |
| Genitiv | birrī | birrōrum |
| Dativ | birrō | birrīs |
| Akkusativ | birrum | birra |
| Vokativ | birrum | birra |
| Ablativ | birrō | birrīs |
Nebenformen:
Worttrennung:
- bir·rum, Genitiv: bir·ri
Bedeutungen:
- [1] mittellateinisch: Mantel
- [2] mittellateinisch: Mönchskutte
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Mönchskutte
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Jan Frederik Niermeyer, Co van de Kieft, J. W. J. Burgers: Mediae latinitatis lexicon minus – Mittellateinisches Wörterbuch. In zwei Bänden. 2. Auflage. Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt 2002, DNB 965619362, Band 1, Seite 131, Eintrag „birrum“
- [2] Edwin Habel, Friedrich Gröbel: Mittellateinisches Glossar. Unveränderter Nachdruck der 2. Auflage. Schöningh, Paderborn 1959, ISBN 3-506-73600-0, DNB 451748891, Spalte ?, Eintrag „birrum“