jíst
jíst (Tschechisch)
Verb, imperfektiv
| Aspekt | ||
| imperfektives Verb | perfektives Verb | |
|---|---|---|
| jíst | sníst | |
| Zeitform | Wortform | |
| Präsens | 1. Person Sg. | jím |
| 2. Person Sg. | jíš | |
| 3. Person Sg. | jí | |
| 1. Person Pl. | jíme | |
| 2. Person Pl. | jíte | |
| 3. Person Pl. | jedí | |
| Präteritum | m | jedl |
| f | jedla | |
| Partizip Perfekt | jedl | |
| Partizip Passiv | jeden | |
| Imperativ Singular | jez | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:jíst | ||
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Worttrennung:
- jíst
Aussprache:
- IPA: [jiːst]
- Hörbeispiele: jíst (Info)
- Reime: -iːst
Bedeutungen:
Synonyme:
- [1] požívat, živit se, stravovat se; umgangssprachlich, salopp oder derb: žrát; Kindersprache: papat
Beispiele:
- [1] Děti někdy nechtějí jíst zeleninu.
- Kinder wollen manchmal kein Gemüse essen.
Wortbildungen:
- jedení, jedlík, jídlo
- dojíst, dojíst se, najíst, najíst se, ojíst, pojíst, projíst, přejíst se, rozjíst se, sníst, ujíst, vyjíst, zajíst
- jídati, jídávati
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „jíst“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „jísti“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „jísti“
- [1] Langenscheidt Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „jíst“