meridies
meridies (Latein)
Substantiv, m
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | merīdiēs | merīdiēs |
| Genitiv | merīdiēī | merīdiērum |
| Dativ | merīdiēī | merīdiēbus |
| Akkusativ | merīdiem | merīdiēs |
| Vokativ | merīdiēs | merīdiēs |
| Ablativ | merīdiē | merīdiēbus |
Worttrennung:
- me·ri·di·es, Genitiv: me·ri·di·ei
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch, Tageszeit: Mittag, Mittagszeit
- [2] klassischlateinisch, Himmelsrichtung: Süden
Herkunft:
Synonyme:
- [1, 2] tempus meridianum
Gegenwörter:
- [2] septemtrio
Beispiele:
- [1] Visitabo te meridie.
- Ich werde dich mittags besuchen
- [2] „si poteris, sub radice montis siet, in meridiem spectet, loco salubri; operariorum copia siet, bonumque aquarium, oppidum validum prope siet; si aut mare aut amnis, qua naves ambulant, aut via bona celebrisque.“ (Cato agr. 1, 3)[1]
- [2] Et decem mensibus continenter navigavimus ad meridiem. (Amerigo Vespucci: Mundus Novus 2)
- Und wir segelten zehn Monate ununterbrochen nach Süden.
Charakteristische Wortkombinationen:
Wortbildungen:
- [1] meridianus
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Lateinischer Wikipedia-Artikel „meridies“
- [1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „meridies“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 894
Quellen:
- ↑ Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 7–8.