quinquennis
quinquennis (Latein)
Adjektiv
| Singular | m | f | n |
|---|---|---|---|
| Nominativ | quinquennis | quinquenne | |
| Genitiv | quinquennis | ||
| Dativ | quinquennī | ||
| Akkusativ | quinquennem | quinquenne | |
| Ablativ | quinquennī | ||
| Plural | m | f | n |
| Nominativ | quinquennēs | quinquennia | |
| Genitiv | quinquennium | ||
| Dativ | quinquennibus | ||
| Akkusativ | quinquennēs | quinquennia | |
| Ablativ | quinquennibus | ||
Worttrennung:
- quin·quen·nis, Genitiv: quin·quen·ne
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: fünfjährig
Synonyme:
- [1] quinquennalis
Sinnverwandte Wörter:
- [1] biennalis, triennalis, decennalis, quadriennis, quinquennalis, sexennis, septuennis, octennis, novennis, decennalis
- [1] decennalis, vicenarius, tricenarius, quadragenarius, quinquagenarius, sexagenarius, septuagenarius, octogenarius, nonagenarius, centenarius, centennalis
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] fünfjährig
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „quinquennis“ (Zeno.org)