septuennis
septuennis (Latein)
Adjektiv
| Singular | m | f | n |
|---|---|---|---|
| Nominativ | septuennis | septuenne | |
| Genitiv | septuennis | ||
| Dativ | septuennī | ||
| Akkusativ | septuennem | septuenne | |
| Ablativ | septuennī | ||
| Plural | m | f | n |
| Nominativ | septuennēs | septuennia | |
| Genitiv | septuennium | ||
| Dativ | septuennibus | ||
| Akkusativ | septuennēs | septuennia | |
| Ablativ | septuennibus | ||
Worttrennung:
- sep·tu·en·nis, sep·tu·en·ne
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: siebenjährig
Sinnverwandte Wörter:
- [1] annalis, biennalis, triennalis, quadriennis, quinquennis, quinquennalis, sexennis, octennis, novennis, decennalis
- [1] decennalis, vicenarius, tricenarius, quadragenarius, quinquagenarius, sexagenarius, septuagenarius, octogenarius, nonagenarius, centenarius, centennalis
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] siebenjährig
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „septuennis“ (Zeno.org)