annalis
annalis (Latein)
Adjektiv
| Singular | m | f | n |
|---|---|---|---|
| Nominativ | annālis | annāle | |
| Genitiv | annālis | ||
| Dativ | annālī | ||
| Akkusativ | annālem | annāle | |
| Ablativ | annālī | ||
| Plural | m | f | n |
| Nominativ | annālēs | annālia | |
| Genitiv | annālium | ||
| Dativ | annālibus | ||
| Akkusativ | annālēs | annālia | |
| Ablativ | annālibus | ||
Worttrennung:
- an·na·lis, an·na·le
Bedeutungen:
- [1] klassischlateinisch: einjährig, ein Jahr dauernd
Sinnverwandte Wörter:
- [1] biennalis, triennalis, decennalis, quadriennis, quinquennis, quinquennalis, sexennis, septuennis, octennis, novennis, decennalis
- [1] decennalis, vicenarius, tricenarius, quadragenarius, quinquagenarius, sexagenarius, septuagenarius, octogenarius, nonagenarius, centenarius, centennalis
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „annalis“ (Zeno.org)